Λαμβάνοντας υπόψιν τα πάντα γύρω μας, από τα πιο μικρά π.χ τα μόρια, τα άτομα έως τα πιο μεγάλα τους πλανήτες, όλα αποτελούν ξεχωριστές μονάδες και ταυτόχρονα απότελούν μέρος ενώς ευρύτερου συνόλου, της φύσης, του σύμπαντος, της ίδιας της ζωής.
Όταν τελικά καταφέρουμε και διώξουμε τον μπάτσο που έχουμε όλοι μέσα μας, ο οποίος συνεχώς μας παροτρύνει να κρίνουμε και να περιορίζουμε την αγάπη, σε αγάπη υπό όρους. Όταν γκρεμίσουμε τους τοίχους που οι ίδιοι χτίζουμε ανάμεσα σ' εμάς και σ όλα γύρω μας, εμποδίζοντας μας να δουμε καθαρά. Όταν σταματήσει να υπάρχει το εγώ πίσω από καθέ σκέψη, λέξη, συναίσθημα μας και γίνουμε όλοι και όλα ένα. Μόνο τότε θα πορευτούμε σύμφωνα με την φύση μας και θα ανοίξουμε διάπλατα τις καλά κλειδωμένες πύλες της απόλυτης ευτυχίας, αγάπης και ευημερίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου